ارزیابی سیستم آبیاری جویچه‌ای در دشت‌های شهرکرد، بروجن و خانمیرزا

     کاهش تلفات و افزایش راندمان آبیاری یکی از گام‌های اساسی در توسعه کشاورزی و افزایش بهره‌وری از منابع آب و خاک به حساب می‌آید. تحقیق حاضر درسال زراعی1389در سه دشت بروجن، خانمیرزا و شهرکرد با هدف ارزیابی سیستم آبیاری جویجه‌ای انجام گرفت. ارزیابی سیستم های آبیاری در مزارع تحت کشت گیاه سیب‌زمینی در دشت بروجن و ذرت در دشت‌های خانمیرزا و شهرکرد انجام گردید. نتایج نشان داد که متوسط راندمان‌های کاربرد، انتقال، کفایت و راندمان کل آبیاری در دشت بروجن به‌ترتیب، 27/49، 65/83، 22/98 و53/41 درصد، در دشت خانمیرزا، 41/55، 11/77، 2/60 و 58/41 درصد و در دشت شهرکرد، 41/61، 43/88، 24/84 و 67/54 درصد می باشد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می‌دهد که راندمان‌های کاربرد و کفایت سیستمهای آبیاری شیاری مزارع در این دشت‌ها درحد قابل قبول می‌باشند. همچنین پایین بودن راندمان انتقال باعث کاهش راندمان کل آبیاری شده است. استفاده از کانال‌های پوشش‌دار و ابنیه استاندارد برای مدیریت انتقال بهتر و کاربرد لوله‌های دریچه‌دار برای بهبود وضعیت توزیع جریان در سطح مزرعه می‌تواند مفید باشد.